Specifični otpor zemljišta u low input proizvodnji soje nakon uvođenja pokrovnih useva

Abstract

Povoljna fizička svojstva zemljišta i aeracija u zoni korenovog sistema obezbeđuju uravnotežen rast i razvoj gajene biljne vrste. Visoka mehanička otpornost zemljišta je jedna od fizičkih osobina koja dolazi do izražaja u sušnim uslovima, jer smanjenjem sadržaja vlage izrazito se povećava specifični otpor zemljišta. Ovo može da ima direktan uticaj na ograničen razvoj korenovog sistema i dalji rast biljaka, uz smanjeno usvajanje hraniva iz zemljišta, što ima za posledicu i smanjenje produktivnosti odnosno prinosa biljne vrste od interesa. Cilj ovog istraživanja je bio da se analizira kako različiti pokrovni usevi utiču na promenu specifičnog otpora zemljišta u low input proizvodnji soje. Ustanovljeno je da tretman sa ozimim graškom i ovsom (P+O) ima najmanji uticaj na sabijenost zemljišta na obe sorte soje (indeks otpora 2,7), dok je kontrolna parcela (C) imala najveći indeks otpora (2,9), a sadržaj vlage 19,5%.

Favourable soil physical properties and rooting zone aeration can secure balanced crop development. High soil mechanical impedance is one of the physical properties that is particularly critical in dry conditions since decreasing water content dramatically increases specific soil penetration resistance. This can have a direct impact on restricted root development and further plant growth with reduced absorption of nutrients, which results in lower productivity (yield) of cultivated plant species. The aim of this study was to analyse how different cover crops affected the change of specific soil penetration resistance in low-input soybean production. In terms of cover crops, the treatment winter peas and oat (P+O) was shown to have the lowest influence on soil compaction on both soybean (2,7 cone resistance index) in contrast to the control plot (C) that had the highest cone resistance index (2,9), and moisture content 19,5%.