Genetically modified soybean plants and their ecosystem

Abstract

Transgenic plants are developed by introgressing new genes using methods of molecular genetics and genetic engineering. The presence of these genes in plant genome is identified on the basis of specific oligonucleotides primers, and the use of PCR (Polymerase Chain Reaction) and DNA fragments multiplication. Genetically modified plants such as soybean constitute a newly created bioenergetic potential whose gene expression can cause disturbance of the biological balance ecosystem, soil structure and soil microbiological activity. Genetically modified plants may acquire monogenic or polygenic traits causing genetic and physiological changes in these plants, which may elicit a certain reaction of the environment including changes of microbiological composition of soil rhizosphere. The aim of introgressing genes for certain traits into a cultivated plant is to enhance its yield and intensify food production. There are more and more genetically modified plant species such as soybean, corn, potato, rice and others and there is a pressure to use them as human food and animal feed. Genetically modified soybean plants with introgressed gene for resistance to total herbicides, such as Round-up, are more productive than non-modified herbicide-sensitive soybeans.

Metode molekularne genetike uvedene u genetski inžinjering učestvuju u programu transgenih biljaka, nastalih uvođenjem novih gena, koji su u osnovi traženih osobina. Njihovo prisustvo u biljnom genomu se identifikuje na bazi specifičnih oligonukleotida, prajmera, korišćenjem PCR (Polymerase Chain Reaction), metode umnožavanja DNK fragmenata. Genetski modifikovane biljke kao što je soja, postaju novonastali bioenergetski potencijal za sredinu u kojoj se razvijaju, čija ekspresija gena može izazvati poremećaj bioravnoteže, ekosistema, strukture zemljišta, njegove mikrobiološke aktivnosti. Genetski modifikovane biljke mogu biti sa uvedenim monogenim ili poligenim svojstvima, što dovodi do njihovih genetsko-fizioloških promena i određenih reakcija u sredini u kojoj se nalaze. Smatra se da organizmi sa novonastalom genetskom strukturom mogu uticati na izmenu bio-ravnoteže sredine u kojoj se nalaze, kao što su promene hemijskog i mikrobiološkog sastava u rizosferi zemljišta, koje će usloviti niz izmena njegove bioenergetske sposobnosti. Uvođenje gena za određene osobine biljaka ima za cilj povećanje njihovog prinosa i intenzivniju proizvodnju hrane. Otuda je sve veći broj modifikovanih biljnih vrsta, kao što su soja, kukuruz, krompir pirinač i druge, koje imaju veliko učešće u ishrani ljudi i životinja, zbog čega je neophodna kontrola takvih biljnih vrsta i sredine u kojoj se one nalaze. Genetski modifikovane biljke soje, sa unetim genom za rezistentnost na totalni herbicid, kao što je Round up, doprinosi njihovoj većoj produktivnosti, za razliku od nemodifikovanih biljaka, koje ne podnose ovakvu vrstu herbicida. Međutim, osobina novouneta u genom biljke može imati različite posledice po okolinu u kojoj se nalazi, što je pre svega u vezi sa ciljem njenog nastanka, kao što su otpornost soje na totalni herbicid, Round up i njen odnos sa sredinom.