Efficacy of progeny tests in alfalfa (Medicago sativa L.): Breeding for yield and quality

Abstract

Alfalfa is one of the most important forage crops in the world and it is spread across the globe on over 30 million hectares. The objectives of this study were to assess the importance and effectiveness of progeny tests used in alfalfa breeding for dry matter yield and crude protein content and to determine which of these tests provides the best information for choosing parental components to improve the success of alfalfa breeding. The experiment tested 35 alfalfa genotypes of different geographic and genetic origin. The rank correlations obtained in our study indicate that open pollination and self pollination progeny tests are effective tools for evaluating alfalfa parents for dry matter yield and crude protein content, respectively. Alfalfa breeding for improved quality can be effective if crosses are made between genetically divergent populations in order to produce hybrid combinations that will be used as donors of genes for quality in the development of new synthetic cultivars, all the while making sure that yield is maintained as an essential factor in alfalfa breeding.

Cilj rada je bio da se proceni efikasnost testova potomstava u oplemenjivanju lucerke na veći prinos i bolji kvalitet. Razlike su značajne u prinosu suve materije između roditeljskih populacija i potomstava nastalih različitim sistemima oplodnje. Najveći prinos suve materije dobijen je kod potomstava nastalih direktnim ukrštanjem. Između populacija lucerke nastalih slobodnom oplodnjom i direktnim ukrštanjem nije bilo značajnih razlika. Rezultati ukazuju na značaj testa slobodne oplodnje u oceni roditeljskih populacija lucerke u oplemenjivanju na prinos suve materije. Primena samooplodnje u prvoj generaciji značajno povećava sadržaj sirovih proteina kod lucerke. Korelacije ranga ukazuju na mogućnost efikasne ocene roditelja za prinos suve materije primenom testa potomstava, a za sadržaj sirovih proteina korišćenjem testa samooplodnje. Oplemenjivanje lucerke na veći kvalitet može biti efikasno ukoliko se vrše ukrštanja između genetički divergentnih populacija sa ciljem da se hibridne populacije koriste kao donori gena kvaliteta u stvaranju novih sintetičkih sorti, ali sa očuvanjem prinosa kao nezaobilaznog faktora u oplemenjivanju lucerke.