Zaštitni pojasevi u organskoj poljoprivredi

Abstract

Rad se bavi ulogom zaštitnih pojaseva u organskoj proizvodnji i njihovim uticajem nabiodiverzitet. Ekološko uređenje predstavlja ekološki pristup celokupnom prostoru injegovoj okolini, a definiše se kao korišćenje zaštitnih pojaseva, združenih useva i cvetnihpojaseva sa biljnim vrstama koje su stanište korisnim insektima i pticama. Zaštitni pojasevipredstavljaju jednu od tehnika ekološkog uređenja koja, korišćenjem autohtonih vrsta,doprinosi očuvanju biodiverziteta i uvećanju staništa korisnih organizama pružajućiutočište, gnezda i izvore nektara i polena, a za uzvrat oni pružaju veliku korist samojproizvodnji. Takođe, formiranje izolacionog pojasa u organskoj proizvodnji predstavljazakonsku obavezu prema kojoj organska parcela mora biti udaljena, odnosno izolovanaod parcele pod konvencionalnom proizvodnjom.

The paper considers the role of protective belts in organic production and their effects on biodiversity. Ecological spatial planing is an ecological approach to the entire area and its surroundings, and is defined as the use of protective belts, mixed crops and flower belts with plant species that are habitat for beneficial insects and birds. Establishment of protective-isolation belts is a techniques of ecological spatial planing which, by introducing the native species, contributes to biodiversity conservation and increasing the habitat of beneficial organisms by providing shelter, nests and sources of nectar and pollen. In return the organisms provide great benefit to farm production. Also, the formation of the insulating belt in organic production is a legal obligation to which the organic plots must be distanced or isolated from plots under conventional production, and in this way protected.