Agroekološki uslovi gajenja, podela i tehnologija proizvodnje energetskih biljaka

Abstract

U Srbiji je moguća proizvodnja većeg broja kako ozimih, tako i jarih energetskih biljaka. Ove vrste imaju različitu botaničku pripadnost, morfologiju i poreklo, a prema nameni mogu se klasifikovati na: uljane (uljana repica, lanik, slačice, ricinus), skrobne i šećerne (sirak, sudanska trava, kukuruz) i ligno-celulozne vrste (miskantus, konoplja). Poslednjih godina evidentno je povećanje površina u Srbiji pod energetskim usevima, ali je prinos neujednačen i u zavisnosti od godine, odnosno vremenskih uslova tokom vegetacionog perioda, što čini potrebu poznavanja tehnologije proizvodnje još značajnijom. Stanje useva i posledično prinos, su pod velikim uticajem složenih interakcija između klimatskih i zemljišnih uslova, abiotskog i biotskog stresa i tehnologije proizvodnje. Edukacijom proizvođača i daljim poboljšanjem sortimenta, tehnologije i mehanizacije, realno je očekivati povećanje površina pod uljanim vrstama za proizvodnju biogoriva u Srbiji i sigurnost proizvodnje i u uslovima klimatskih promena. U radu je dat pregled optimalnih potreba energetskih biljaka za najznačajnijim agroekološkim činiocima, kao i mera dobre poljoprivredne prakse neophodnih za produktivan rast i razvoj ovih biljaka.