Biology and control of cereal leaf beetle Oulema melanopus (Coleoptera: Chrysomelidae)

Abstract

Small grains are an important part of agricultural production in Serbia and are sown on more than half a million hectares, and are second only to maize. The ceral leaf beetle Oulema melanopus L. (Coleoptera: Chrysomelidae) is one of the most destructive pest of cereals. The percentages of fields treated against this pest can vary from 2% to 28% in Vojvodina. Plants from Poaceae family are the natural hosts of the Cereal leaf beetle, and in agricultural production the highest damages are recorded on wheat, oat and barley, while rye is less affected. Both adults and larvae are harmful, however, larval damage is considered to be more significant. Fourth instar larvae account for more than 70% of total damage done by this pest. Several control strategies against the Cereal leaf beetle can be applied, like the use of tolerant or resistant cultivars/varieties, biological control through the use of natural enemies, and agricultural measures which would negatively influence the survival of this species in the fields. Chemical control is still one of the most used supression methods for the cereal leaf beetle. Adopting chemical control measures is only recommended when the treshhold of 5-10 larvae per square meter is breached. Pyrethroid insecticides showed the highest efficacy and resistance occurence has not been documented.

Strna žita zauzimaju značajne površine u poljoprivrednoj proizvodnji u Srbiji i sa oko pola miliona hektara nalaze se odmah iza kukuruza. Jedna od ekonomski značajnih štetočina strnih žita u Srbiji je žitna pijavica, Oulema melanopus L. Na području Vojvodine, površine na kojima se ova vrsta suzbija izuzetno variraju u zavisnosti od godine i kreću se od 2% do 28%. Žitna pijavica oštećuje vrste iz porodice trava, a od poljoprivredno značajnih kultura iz ove porodice najveću štetu pričinjava na ječmu, ovsu i pšenici, nešto manju na raži. Štetne su odrasle jedinke i larve, ali se larve smatraju značajnijim, posebno larve četvrtog uzrasta, za koje je procenjeno da nanose oko 70% od svih šteta koje ova vrsta nanosi. Postoji nekoliko strategija za smanjenje šteta od žitne pijavice kao što su: setva sorti koje su pokazale otpornost ili tolerantnost na napad štetočine, biološka kontrola korišćenjem prirodnih neprijatelja, kao i primena agrotehničkih mera koje mogu uticati na smanjenje brojnosti populacije. Upotreba insekticida predstavlja ipak najčešći način suzbijanja. Žitnu pijavicu treba suzbijati isključivo kada njena brojnost pređe prag štetnosti, odnosno kada brojnost larvi dostigne 5 do 10 jedinki po m2. Insekticidi iz grupe piretroida su pokazali visoku efikasnost u suzbijanju žitne pijavice, a rezistentnost na insekticide iz ove grupe nije dokumentovana.